Zieleń przeważnie stanowi tło prac rysunkowych lub malarskich, a nierzadko także ich główny temat. To zagadnienie często jest barierą w twórczości młodych rysowników, ze względu na mnogość sposobów przedstawienia zieleni. Odkryjemy dzisiaj przed Wami kilka prostych zasad, dzięki którym praca nad rysowaniem natury będzie łatwiejsza i przyjemniejsza.
Przed przystąpieniem do rysowania zieleni należy określić jej rolę w rysunku:
- Czy jest głównym tematem pracy?
- Czy występuje na pierwszym planie w otoczeniu tego, co jest tematem naszej pracy?
- Czy zieleń jest w naszej pracy tłem?
Po określeniu jej roli, można dopiero przystąpić do szkicowania. Już na etapie pierwszego szkicu powinniśmy znać jej przeznaczenie, ponieważ sposób rysowania będzie się różnił w zależności od bliższego lub dalszego planu, a także od ogólnego charakteru rysunku. Inaczej będzie wyglądała zieleń stanowiąca dopełnienie rysunku architektury, a inaczej zieleń naturalna w otwartym krajobrazie.
Zieleń jako główny temat pracy
Kiedy podejmujemy się narysowania pojedynczego drzewa lub krajobrazu, zieleń staje się głównym tematem naszej pracy. W obu przypadkach należy położyć szczególny nacisk na pokazanie głębi w rysunku, stosując różne rodzaje ołówków/odcieni zieleni i różnicując nasycenie planów. Dodatkowo, elementy na pierwszym planie będą rysowane z widocznymi kształtami liści, w przeciwieństwie do zieleni w tle.
Elementy zieleni na pierwszym planie
Kiedy zieleń towarzyszy budynkowi, który rysujemy, powinna być rysowana równie dokładnie co budynek. Stanowi ona nie tylko podkreślenie budynku poprzez np. zastosowanie kontrastów, ale także dopełnienie pracy. Bez zieleni praca byłaby prawdopodobnie mniej atrakcyjna oraz sztuczna. Dzięki niej zyskuje naturalność, nawet jeśli ta zieleń jest wymyślona lub zniekształcona. W tym przypadku, zieleń na pierwszym planie powinna mieć określone kształty, np. liści, w przeciwieństwie do zieleni na dalszych planach.
Tło
W przypadku pełnienia przez zieleń roli tła, najbardziej istotna będzie granica pomiędzy czubkami drzew a niebem, a także kontrast pomiędzy tłem a bliższymi planami. Tło powinno stanowić dopełnienie pracy, jednak nie można go traktować pobieżnie. Należy przemyśleć, jak będzie kształtować się granica drzew na horyzoncie oraz czy tło będzie się rozmywać i zanikać, czy wręcz przeciwnie. Warto nie używać intensywnych kolorów w tle, żeby nie odciągało ono uwagi od tematu pracy. Na tym etapie pracy rezygnujemy także z detali – w rzeczywistości nie widzimy pojedynczych liści z dalekiej odległości tylko plamy kolorów i cieni. Można zastosować uproszczone formy, stosując plamy cieni/kolorów w kształcie pasów pionowych lub ukośnych.
Niezależnie od roli pełnionej przez zieleń w rysunku, warto przećwiczyć rysowanie pewnej jej syntezy. Tak jak wspomniano już wcześniej, zieleń nie zawsze rysujemy w sposób dosłowny. O ile nie jest to pierwszy plan, nie rysujemy pojedynczych liści czy igiełek. Patrząc na drzewo będziemy widzieć duże skupiska liści, tworzące plamy różnych odcieni zieleni, a nie pojedyncze liście. Żeby najlepiej zrozumieć ten problem, najlepiej zmrużyć oczy i spojrzeć na zewnątrz. Nasze oko dostrzeże wtedy plamy światła i cieni, układające się w inny sposób w zależności od padania na drzewo światła czy ruchu liści na wietrze. Pojedyncze liście i gałęzie nie są dostrzegalne, dlatego też nie powinniśmy podchodzić do tematu w tak dosłowny sposób.
Jeśli chcecie spróbować swoich sił w rysowaniu zieleni, sugerujemy zacząć od dalszych planów, gdzie plamy różnych odcieni zieleni będą się na siebie swobodnie nakładały. Kiedy już to opanujecie, można przejść do bardziej szczegółowych prac, takich jak studium drzewa z widoczną fakturą kory. Miłego rysowania!
Mamy nadzieję, że podoba Ci się nasz blog, jeżeli jesteś zainteresowany rozwojem swoich umiejętności rysunkowych zapraszamy na nasze kursy: https://www.sealart.pl/kursy
