Co jest wyznacznikiem uzyskania perfekcji w dziedzinach artystycznych? Kto rysuje dobrze, a kto źle? Jak obiektywnie ocenić swoje umiejętności? Spróbujemy dziś napisać kilka słów o dość powszechnych błędach w rysowaniu i o tym, jak ich unikać.
Mówi się, że błędów nie popełnia ten, kto nic nie robi. Jest to oczywiście najprawdziwsza prawda. Zwykle w miarę wzrostu umiejętności praktycznych i wiedzy teoretycznej, zauważamy więcej uchybień – większa jest bowiem wiedza w zakresie poprawności sztuki. Choć jesteśmy zagorzałymi zwolennikami teorii, że błędy są cenne i bardzo potrzebne, bowiem można z nich wyciągać wnioski na przyszłość, spróbujemy dziś napisać o kilku najpowszechniejszych. Nie po to, aby je piętnować i wpędzać was w kompleksy, ale po to, aby każdy z nas mógł stać się lepszy.
Kompozycja
To trudna sztuka, która ma niejedno oblicze. Może być ciekawa, ujmująca perspektywą i pokazywać zupełnie nudne obiekty w przyciągający sposób. Może także być pospolicie nużąca, nie przyciągać zupełnie wzroku. Mówi się, że najmniej ciekawa jest kompozycja centralna. Jest w tym wiele prawdy. W kompozycji centralnej trudniej jest uchwycić wielowymiarowość, oddać naturę przedmiotów czy ich głębię. Może być również prawdziwym dziełem sztuki, ale o to wcale nie jest łatwo. Dlatego początkujących adeptów sztuki zachęcamy do tego, aby kompozycję centralną zostawić z boku, do chwili pogłębienia doświadczenia – jest bowiem po prostu bardzo wymagająca i raczej nie wybacza błędów.
Staranność
Nie ma znaczenia co rysujesz – pejzaż, portret czy obiekty architektoniczne. Jeśli w twoich pracach brakuje należytej staranności, zawsze wypadną słabiej. O co chodzi w tej staranności? Jeśli rysujesz twarz, pracuj nad proporcjami – nienaturalnie wielki nos w stosunku do pozostałych detali twarzy, będzie wyglądał karykaturalnie. Jeśli rysujesz budynek, zadbaj o to, aby twoje linie były proste – prostej kreski można się nauczyć, to kwestia ćwiczeń. Zwracaj uwagę na każdy szczegół swoich prac.
Podejście kompleksowe
W rysowaniu nie ma dróg na skróty. Jeśli chcesz osiągnąć dobry poziom, musisz ćwiczyć i choćbyś był najbardziej utalentowany na świecie, bez praktyki, nic z tego nie będzie. Jeśli chcesz rysować świat, obserwuj go, próbuj odwzorować to, co widzisz, a później ćwicz, ćwicz i jeszcze raz ćwicz. Jeśli rysujesz ludzi – przyglądaj się im z uwagą, ucz proporcji i anatomii ciała, a unikniesz nienaturalnie wygiętych kończyn lub zaburzonych kształtów – trenuj, próbuj i poprawiaj. Możesz nauczyć się wszystkiego – wyczucia, bystrości, kreski i umiejętności przenoszenia na papier tego, co widziałeś i chcesz narysować – to wszystko kwestia praktykowania.
Pokora
Niektórzy są w stosunku do siebie bardzo krytyczni, to nie jest nawet najgorsze – o ile nie zniechęca do dalszych prób. Gorszy od nadmiernej krytyki jest jednak jej całkowity brak. Jeśli zaczynasz naukę i uda ci się pierwsze dzieło, które wykracza poziomem od wszystkiego, co narysowałeś w życiu do tej pory, to masz powody do radości i zadowolenia, nie masz jednak legitymacji ku temu, aby uznać, że oto właśnie zakończyłeś proces nauki. Wyrobienie dobrych nawyków, wyćwiczenie ręki, jej koordynacji z tym, co widzą oczy – to bardzo długi proces. Proces, który wymaga cierpliwości i świadomości, jak wiele nauki jeszcze przed tobą. Postępy powinny cię oczywiście motywować, ale wyłącznie do chęci pogłębienia wiedzy, a nie do tego, aby spocząć na laurach.
Maniera
Artyści mają swój styl – charakterystyczną kreskę, technikę lub podejście do kolorów. To wyróżniki, które stanowią o ich unikalności. Ty także z upływem czasu znajdziesz swój styl i będziesz w nim doskonały. Nie szukaj go jednak na siłę. Robiąc to wbrew naturalnemu procesowi nauki i towarzyszącym jej postępom, wyrobisz w sobie najpewniej jakąś manierę, która niekoniecznie przysporzy ci umiejętności, może być jednak później trudna do wyeliminowania.
Porównania
Nie jest łatwo nie porównywać się do artystów, których uważasz za niedościgniony ideał i którzy stanowią dla ciebie niewyczerpane źródło pomysłów. Możesz się inspirować, próbować uczyć się ich dogonić, ćwiczyć, nie powinieneś jednak traktować ich jako wyznacznika własnego talentu – lub jego braku. Nie masz pojęcia ile pracy i czasu zajęło im dojście do wprawy i poziomu, który dziś reprezentują. Nie wiesz, ile schodów i przeszkód po drodze pokonali. Daj sobie czas, staraj się być coraz lepszy, ale nie wpędzaj się w poczucie niespełnionych nadziei i niezadowolenia z własnych umiejętności. Po prostu – szlifuj je do skutku.
Nie powielaj błędów
Uczysz się – doskonale, przed tobą piękny czas rozwoju i obserwowania postępów. Staraj się jednak eliminować swoje błędy – może się zdarzyć, że sam ich nie dostrzeżesz – poproś o pomoc fachowca. W przeciwnym razie, to jak nauka pływania – jeśli nauczysz się „byle jak”, to utrzymasz się na wodzie, ale twój styl nie będzie miał nic wspólnego z poprawną techniką. Szkoła rysunku jest miejscem, w którym zdobędziesz wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne. Kurs rysunku prowadzony jest przez profesjonalistów, artystów z potężną wiedzą i umiejętnością jej przekazania. Zajęcia z rysunku pozwolą ci trenować, ćwiczyć i zyskiwać świadomość, co robisz źle. To świetne zajęcia pozalekcyjne dla dzieci, młodzieży, to także dla wielu osób możliwość związania z rysunkiem swojej przyszłości – kurs na ASP, kurs digital painting czy profesjonalny kurs rysunku na poziomie zaawansowanym – w zależności od swoich oczekiwań, wybierzesz taki, który pozwoli ci uzyskać postawiony cel.
