Rysowanie modela to niezwykle ważny element nauki dla każdego artysty. Ta wieloetapowa dziedzina artystyczna zawiera w sobie wiele składowych i jest niezbędną umiejętnością dla każdego, kto myśli poważnie o zostaniu artystą oraz każdego, kto wybiera się na ASP. Zanim podejdziesz do rysowania ludzi z natury – czyli pozującego modela, musisz poświęcić nieco czasu na zgłębienie podstaw. Teoria z elementami anatomii, rysunek przestrzenny, no i oczywiście wprawna kreska. Kiedy już przejdziesz ten etap, możesz zmierzyć się z pierwszymi próbami na „żywym organizmie”.
Od ogółu do szczegółu
Wielu początkującym rysownikom naturalne wydaje się rozpoczęcie od twarzy modela. To błąd, który kosztuje często utratę włożonego w detale twarzy wysiłku. Między ciałem, a twarzą niezwykle istotną rolę grają proporcje. Sztuka ich prawidłowego odwzorowania wbrew pozorom nie jest wcale łatwa.
Profesjonaliści zachęcają więc do tego, aby w pierwszej kolejności skupić się na sylwetce i stworzyć jej bardzo ogólny podrys. Będzie on stanowił filar całej pracy i do niego będziemy dodawać kolejne szczegóły: mięśnie – muskulaturę sylwetki, ubrania, dodatki, no i oczywiście twarz. Podrys pomoże ci również zadbać o prawidłową kompozycję. Rozpoczynając od twarzy, stwarzasz spore zagrożenie, że na arkuszu, którym dysponujesz coś się później nie zmieści.
Wspomniane proporcje to trudne zagadnienie. To dzięki nim uzyskujemy podobieństwo stworzonego dzieła do modela, to one nadają pracy unikalnego charakteru. To one również pokazują na ile wprawnie operujemy wiedzą o anatomii. Jak najłatwiej zadbać o proporcje? Wybieramy element bazowy – głowę i to ona będzie naszą miarą. Mierząc głowę od jej czubka aż po brodę uzyskujemy określoną wielkość. Tę wielkość mieścimy później określoną liczbą w ciele, uzyskując informację ile głów wejdzie na długość czy szerokość ciała. Ta sama miara przyda się do stworzenia podrysu rąk czy nóg.
Twarz modela
Twarz – podobnie jak ciało – trzeba podzielić. Najwygodniej na dwie części – połowę z oczami oraz drugą, od połowy w dół, aż po brodę. Dwie podstawowe części możesz podzielić na kolejne, mniejsze – ułatwią ci narysowanie w odpowiednich proporcjach ust czy nosa. Po narysowaniu podstawy twarzy z oznaczonymi miejscami na detale – w tym całe oczy (nie tylko same gałki oczne), możesz zarysować uszy. Ostatnim elementem są włosy, ale i one w pierwszej kolejności powinny zaistnieć na twojej pracy jako bryła, a dopiero później w postaci cieni, faktury i całościowego obrazu.
Ręce, nogi
A dokładniej dłonie i stopy – są często bolączką artystów. Trudne do uchwycenia bywają ich proporcje, niełatwe jest ich zróżnicowane ułożenie. I w tym przypadku rozpocząć powinieneś od ogólnego podrysu, a dopiero po nim – uzyskawszy proporcje, przejść do wyznaczenia palców i ich ułożenia.
Szczegóły
Ubrania, dodatki – biżuteria, pasek, torebka, krzesło czy ławka. Choć rysowane po oznaczeniu podstaw postaci, to niezwykle ważne w całej pracy. Dodają jej wyrazu i charakteru, dzięki nim uzyskujemy wrażenie trójwymiarowości.
Ostatnim elementem rysowania modela jest cieniowanie. I to nie jest łatwym zadaniem. Musisz zwrócić szczególną uwagę na to, gdzie na modelu padają cienie – szyja, oczodoły – jest mnóstwo miejsc, w których dopiero po dodaniu cieni, obraz nabierze realnego wymiaru.
Zajęcia z modelem odbywają się na naszym kursie: https://www.sealart.pl/kursy/kurs-na-asp
